Pisanie dziennika uczuć jest bardzo pomocne w poznawaniu siebie.Jakkolwiek prowadzenie dziennika jest ważnym zadaniem realizowanym w ramach uczestniczenia w terapii,to warto abyś miał swiadomość,że możesz go pisać niezależnie od tego faktu – po prostu dla siebie. Może to być dla Ciebie prawdziwa przygoda!

Dziennik uczuć-to „pamiętnik”,w ktorym zostaną zapisane wydarzenia dnia codziennego(sytuacje)i towarzyszące im uczucia. Jeżeli w swoim życiu kiedykolwiek pisałeś pamiętnik, to znajdziesz wiele podobieństw przy prowadzeniu Dzienniczka uczuć.

Pisz codziennie.Opisuj wszystkie ważniejsze wydarzenia życia codziennego i towarzyszące im uczucia. Na każdy dzień poświeć osobną kartkę. Pisząc, nie zaglądaj do poprzednich zapisków. Jeśli zapomniałeś pisać jednego dnia, pisz dalej! Nie pisz tego, co było wczoraj, to nie to samo!

Skoncentruj się jedynie na tym, aby przypomnieć sobie, jakie uczucia przeżywałeś tego dnia, w którym piszesz. Zapisując je, staraj się skorzystać z podanego poniżej schematu:

– uczucie … gdy … sytuacja

– gdy … sytuacja … uczucie

Np.

– Poczułem zdenerwowanie, gdy spóźniłem się na spotkanie z Marią.

– Gdy szedłem na egzamin, czułem się bardzo niepewnie.

Rejestruj jedynie sytuacje i uczucia. Nie poddawaj tych wydarzeń obróbce intelektualnej. Nie pisz swoich sądów, ocen. Spróbuj nie używać takich słów, jak: ponieważ, bo, gdyż, zawsze, wszędzie, nikt, nigdy.

Pisząc o sobie, o swoich uczuciach, postaraj się używać pierwszej osoby liczby pojedynczej, tzn. ja (robiłem, czułem, byłem). Kiedy piszesz my, myśmy lub robiło się, czuło, człowiek czuje, nie piszesz o sobie. Tymczasem to ma być dzienniczek Twoich uczuć dla Ciebie.

Oto kilka przykładów Dzienniczka uczuć. Przeanalizuj, czy są to zapiski uczuć, czy ich intelektualna obróbka:

Dzisiaj stwierdziłam, że nie mam nic do oferowania Robertowi.

Czuję, że nie jest to dobre miejsce dla mnie; nie pójdę tam więcej.

Dzisiaj czułem, że jak się tu nie poprawi, to poszukam sobie innej pracy.

Po analizie powinieneś dojść do wniosku, że żadne z tych zdań nie jest poprawne:

Jest to ocena siebie, a nie uczucia, jakie przeżywa dana osoba. Prawidłowo zdanie powinno brzmieć: czułam się przygnębiona, kiedy dzisiaj stwierdziłam, że nie mam nic do ofiarowania Robertowi.

Chociaż autor zaczyna od słowa czuję, to jednak jest to negatywna ocena miejsca i postanowienie piszącego. Samo słowo czujęna początku zdania, nie świadczy jeszcze o opisie uczuć. Powinno być: Gdy stwierdziłem, że to miejsce jest nie dla mnie i więcej tam nie pójdę, to początkowo poczułem irytację, ale potem pojawiła się ulga. Czułem się uspokojony.

Słowo czuję jest użyte w znaczeniu myślę. Wielu ludzi mówiąc o tym, co myśli używa słowa czuję. Prawidłowo zdanie to powinno brzmieć: Pomyślałem sobie dzisiaj, że jak się nic nie poprawi, to poszukam sobie nowej pracy. Gdy to pomyślałem, poczułem ulgę i spokój.

Mam nadzieję, że to ćwiczenie pozwoli na poprawne prowadzenie Dzienniczka. Po każdych siedmiu dniach pisania swych uczuć, zrób zestawienie, jakie uczucia najczęściej przeżywałeś w ciągu tygodnia i jak je okazywałeś. Dopiero wtedy przeczytaj zapiski poprzednich dni.

Minęło siedem dni. Przejrzyj teraz, co zapisałeś. Jakie uczucia pojawiały się najczęściej. Które z nich okazywałeś częściej niż inne.

Wybierz z listy uczuć tylko te, które pojawiały się w minionym tygodniu i zaznacz częstotliwość przeżywania oraz wyrażania uczucia. Oceń według siedmiostopniowej skali.

Skala uczuć:

• nigdy

• bardzo rzadko

• rzadko 

• czasem

• często

• bardzo często

• prawie ciągle